Wielu osobom dolega złe samopoczucie
po spożyciu mleka bądź produktów mlecznych. Mimo uciążliwości, objawy
często są bagatelizowane, co w przypadku alergii jak i nietolerancji może mieć
poważne konsekwencje zdrowotne.
Alergia a nietolerancja
Alergie od
nietolerancji odróżnia reakcja organizmu. W przypadku alergii, organizm walczy
z alergenem za pomocą układu immunologicznego, produkując przeciwciała. Alergia
objawia często wykwitami skórnymi. W przypadku nietolerancji pokarmowej do
walki stają jedynie jelita, które nie mogą strawić dostarczanego im składnika
pokarmowego, czego skutkiem jest biegunka,
wymioty, wzdęcia, burczenie w brzuchu oraz nadmierna ilość gazów.
Najpoważniejszym skutkiem spożywania mleka mimo alergii na jego składniki
(kazeina, albumina, laktoglobulina) jest ryzyko wstrząsu anafilaktycznego,
zagrażającego życiu. W przypadku nietolerancji mleka głównym problemem są
dolegliwości żołądkowo-jelitowe oraz powikłania wynikające z nieprzyswajania
wapnia, np. osteoporoza.
Nietolerancja mleka
Potocznie
przyjęło się mówić o nietolerancji mleka. W rzeczywistości jednak organizm nie
przyswaja jednego z jego składników – laktozy. Laktoza to cukier, który w
jelitach jest rozkładany przez enzym o nazwie laktaza. Osoby z nietolerancją
laktozy nie produkują enzymu laktazy, w wyniku czego ich organizm nie jest w
stanie strawić i wchłonąć laktozy.
Typy nietolerancji
Istnieją trzy
typy nietolerancji laktozy: nabyta, wrodzona oraz pierwotna. Nietolerancja
nabyta, pojawia się zwykle jako skutek schorzeń żołądkowo-jelitowych (infekcje
bakteryjne, wirusowe, celiakia, choroba Crohna) i ma charakter przejściowy.
Nietolerancja wrodzona, jest zaburzeniem metabolicznym, występującym od momentu
narodzin, lecz zdarza się niezwykle rzadko. Pierwotna nietolerancja występuje
najczęściej, jest uwarunkowana genetycznie i polega na zaniku enzymu laktazy
wraz z wiekiem. Większość ludzi w okresie niemowlęcym trawi laktozę, ze względu
na przyjmowanie mleka matki. Po tym okresie tolerancja na składnik mleka spada,
a jelita przestają produkować enzym, potrafiący go trawić. Szacuje się, że
pierwotna nietolerancja laktozy objawia się u nawet 37% dorosłych. Ten typ
nietolerancji można diagnozować również za pomocą badań genetycznych.
Genetyczna diagnostyka pierwotnej nietolerancji laktozy
Przy pomocy
diagnostyki molekularnej można sprawdzić genetyczną skłonność do nietolerancji
laktozy. W tym celu w specjalistycznych
laboratoriach wykonuje się tzw. analizę polimorfizmów genu LCT (-13910 oraz -22018). W pozycjach -13910 oraz -22018 genu LCT mogą występować różne warianty
genetyczne (polimorfizmy). W zależności od wykrytego polimorfizmu w pozycji
-13910 oraz -22018 genu LCT,
stwierdza się tolerancję bądź nietolerancję laktozy.
Źródło: EUROIMMUN DNA
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz