piątek, 31 stycznia 2014

Surówka z czerwonej i białej kapusty


Składniki:
  • 1 mała kapusta biała
  • 1 mała kapusta czerwona
  • 1 por
  • majonez kielecki (albo inny, własnoręcznie zrobiony)
  • sól
  • pieprz


Wykonanie:
Skroić obie kapusty osobno i posypać grubo solą, by zmiękły. Po godzinie odcisnąć i przelać zimną wodą. Dodać pokrojony por  (można dodać marchew, startą na cienkie wiórka). Dodać majonez i trochę pieprzu. 
Smacznego!

Indyk faszerowany papryką, szpinakiem i mozzarellą


Składniki:
  • pierś indyka
  • 2 papryki - czerwona i żółta
  • szpinak - pół torebki
  • 1 mała cebula
  • 1 mozzarella
  • sól 
  • pieprz
  • papryka słodka
  • olej

Wykonanie:
Pierś rozkroić i zrobić kieszeń. Farsz podsmażyć na patelni. Kroimy cebulę, paprykę i dodajemy szpinak na końcu. Smażymy 10 - 15 min. Dajemy przyprawy i odcedzamy z oleju. Farsz wkładamy do środka i dodajemy jedną mozzarellę pokrojoną w plastry. Zamykamy kieszeń wykałaczkami. Posypujemy solą papryką i pieprzem pierś i oliwą (olejem). Wkładamy do żaroodpornego naczynia, i umieszczamy w piekarniku w temp. 180-190 st. C. Pieczemy około 1,5h. Patrzymy na mięso czy od góry nie jest suche, lub przypieczone. Czas może być krótszy, bo indyk jak kurczak dość szybko się piecze. Po upieczeniu wystawiamy na kratkę by tłuszcz obciekł. Z tłuszczu robimy sos, lub dodajemy trochę przegotowanej wody i moczymy w nim kuskus. Po 20 min. możemy kroić mięso i podawać z kaszą, surówkami.
Smacznego!



czwartek, 23 stycznia 2014

Czy mleko szkodzi? Genetyczna diagnostyka nietolerancji


Wielu osobom dolega złe samopoczucie po spożyciu mleka bądź produktów mlecznych. Mimo uciążliwości, objawy często są bagatelizowane, co w przypadku alergii jak i nietolerancji może mieć poważne konsekwencje zdrowotne.

Alergia a nietolerancja

Alergie od nietolerancji odróżnia reakcja organizmu. W przypadku alergii, organizm walczy z alergenem za pomocą układu immunologicznego, produkując przeciwciała. Alergia objawia często wykwitami skórnymi. W przypadku nietolerancji pokarmowej do walki stają jedynie jelita, które nie mogą strawić dostarczanego im składnika pokarmowego, czego skutkiem jest biegunka, wymioty, wzdęcia, burczenie w brzuchu oraz nadmierna ilość gazów. Najpoważniejszym skutkiem spożywania mleka mimo alergii na jego składniki (kazeina, albumina, laktoglobulina) jest ryzyko wstrząsu anafilaktycznego, zagrażającego życiu. W przypadku nietolerancji mleka głównym problemem są dolegliwości żołądkowo-jelitowe oraz powikłania wynikające z nieprzyswajania wapnia, np. osteoporoza.

Nietolerancja mleka

Potocznie przyjęło się mówić o nietolerancji mleka. W rzeczywistości jednak organizm nie przyswaja jednego z jego składników – laktozy. Laktoza to cukier, który w jelitach jest rozkładany przez enzym o nazwie laktaza. Osoby z nietolerancją laktozy nie produkują enzymu laktazy, w wyniku czego ich organizm nie jest w stanie strawić i wchłonąć laktozy.

Typy nietolerancji

Istnieją trzy typy nietolerancji laktozy: nabyta, wrodzona oraz pierwotna. Nietolerancja nabyta, pojawia się zwykle jako skutek schorzeń żołądkowo-jelitowych (infekcje bakteryjne, wirusowe, celiakia, choroba Crohna) i ma charakter przejściowy. Nietolerancja wrodzona, jest zaburzeniem metabolicznym, występującym od momentu narodzin, lecz zdarza się niezwykle rzadko. Pierwotna nietolerancja występuje najczęściej, jest uwarunkowana genetycznie i polega na zaniku enzymu laktazy wraz z wiekiem. Większość ludzi w okresie niemowlęcym trawi laktozę, ze względu na przyjmowanie mleka matki. Po tym okresie tolerancja na składnik mleka spada, a jelita przestają produkować enzym, potrafiący go trawić. Szacuje się, że pierwotna nietolerancja laktozy objawia się u nawet 37% dorosłych. Ten typ nietolerancji można diagnozować również za pomocą badań genetycznych.

Genetyczna diagnostyka pierwotnej nietolerancji laktozy

Przy pomocy diagnostyki molekularnej można sprawdzić genetyczną skłonność do nietolerancji laktozy.  W tym celu w specjalistycznych laboratoriach wykonuje się tzw. analizę polimorfizmów genu LCT (-13910 oraz -22018).­­ W pozycjach -13910 oraz -22018 genu LCT mogą występować różne warianty genetyczne (polimorfizmy). W zależności od wykrytego polimorfizmu w pozycji -13910 oraz -22018 genu LCT, stwierdza się tolerancję bądź nietolerancję laktozy.



Źródło: EUROIMMUN DNA

środa, 22 stycznia 2014

TESTUJEMY dzbanek do filtrowania wody DAFI

Dzbanek ten jest przede wszystkim funkcjonalnym sprzętem kuchennym skutecznie oczyszczającym wodę z kamienia, chloru, pestycydów, rdzy oraz innych zanieczyszczeń mechanicznych i organicznych. Dzbanek filtrujący, ze względu na wskaźnik LED sensor i pojemność całkowitą 4 litry jest nowością na rynku.


Wygląda tak:

Dziękujemy za przesłanie produktu do recenzji. 

Nasze zdjęcia i recenzja:

Wczoraj otrzymałam dzbanek- zielony. Filtr dodany do dzbanka. Można o nim poczytać tu.








Woda szybko się filtruje. Prosty w obsłudze. Woda ma lepszy mniej metaliczny posmak niż woda z kranu. Jakość wody zależy także od regionu w którym się mieszka. Przykładowo najgorszą wodę jaką piłam, a raczej której pić nawet po przegotowaniu, nie dało się jest w Tarnobrzegu. Taki dzbanek jest wręcz niezbędny. Z kolei obecnym miejscu zamieszkania woda jest w miarę smaczna, na tyle, że starcza filtr ogólny na wodę w piwnicy. Jednak i tak czuć poprawę smaku, szczególnie przegotowanej, która do tej pory miała metaliczny smak. Dlatego nie lubię pić wody przegotowanej. Po prostu jest paskudna. Chyba zmieni się to teraz dzięki dzbankowi filtrującemu DAFI.
Warto poczytać też pytania i odpowiedzi dotyczące tego dzbanka na http://www.dafi.pl/faq 




czwartek, 9 stycznia 2014

Dlaczego zioła są tak ważne?

Zwykle to Hipokratesa przedstawia się jako ojca medycyny, jednak medycyna istniała od początku istnienia ludzkości. Już w Asyrii i Babilonii widać rozkwit sztuki lekarskiej. W Egipcie naukę medycyny wniesiono na szczyty. Umiano drogą obliczeń znaleźć taki punkt w piramidach, w którym tkanki zwierzęce i roślinne nie ulegają rozkładowi gnilnemu, co współczesna nauka potwierdza to drogą doświadczeń [1].
http://pl.wikipedia.org/wiki/Plik:Herb_001_.JPG
A jeszcze starsza jest medycyna chińska, oparta na ziołolecznictwie, co potwierdzają znaleziska zapisów medycznych z 1973 r. przy MA HUANG DUI w prowincji HUNAN, datowanych na około II w. p.n.e., Zioła i sporządzone z nich mikstury polecane były dla pacjentów przez ówczesnych lekarzy wędrownych, wiejskich zielarzy czy rodzimych szamanów już w okresie 403—221 r. p.n.e. Byli to także taoistyczni filozofowie-doktorzy, będący równocześnie autorami klasycznych tekstów dotyczących medycyny, którzy trudnili się leczeniem chorób i dolegliwości arystokracji. Medycyna chińska w tym czasie była nierozerwalnie związana z filozofią i religią. Wu SM Bing Fang, jeden z odkrytych rękopisów, zawierał listę 224 przepisów lecz­niczych oraz opis substancji roślinnych, z których sporządzano syropy, nalewki i eliksiry oraz proszki lecznicze, jest równocześnie ważnym tekstem taoistycz­nym, bogatym w duchową mądrość. Medycyna chińska leczy holistycznie, czyli patrzy całościowo na człowieka, nie rozróżnia jednostek chorobowych. Choroba to zakłócenie równowagi w organizmie. Jest to leczenie przyczynowe a nie jak obecna medycyna jedynie skutków choroby.

„Ojcem chińskiej teorii medycyny jest jednak Żółty Cesarz; Huang-Ti (III w. p.n.e.), jest mu przypisywany traktat „Huang Ti Nei Ching Su Wen", uchodzą­cy za podwaliny chińskiej medycyny. Charakteryzuje się wysokim poziomem wiedzy medycznej zebranej na podstawie wielowiekowych doświadczeń w dzie­dzinie metod badań i leczenia chorych”[2].


 Paracelsus stwierdził, że:
„Wszystkie łąki i pastwiska,
Wszystkie góry i pagórki
Są aptekami”.

Starożytni Grecy także mieli duże postępy w medycynie. W zasadzie trudno nie znaleźć jakiegoś znachora, lekarza czy zielarza w jakiejkolwiek kulturze. Choroby bowiem dotyczyły wszystkich i niezbędne było ich leczenie. Z rzymskich lekarzy i uczonych wymienić można żyjącego w II wieku naszej ery- Galena. Rzymianie czerpali wiedzę od Greków i Egipcjan.

Kolejne wieki w zakresie medycyny na terenie Europy, zdziesiątkowanej przez dżumę, tyfus, dur brzuszny czy cholerę, nie wiele przyniosły zmian, aż do odkrycia przez Ludwika Pasteura – bakterii.  To on powinien być okrzyknięty ojcem medycyny, szczególnie zaś bakteriologii, immunologii i mikrobiologii.


 Według ojca Klimuszko, za choroby takie jak alergia, nowotwory, nerwice, grzybice, choroby skory czy serca odpowiedzialne jest skażenie środowiska [3]. Do łask wróci więc i wraca małymi kroczkami ziołolecznictwo. Oby jednak nie było za późno, szczególnie gdy środowisko będzie na tyle zmienione przez GMO i skażone chemią. 





[1] Ks. Cz.A. Klimuszko, Ziołolecznictwo,  cz.3., wyd. Powrót do natury, s. 4-6.

sobota, 4 stycznia 2014

Zupa z zielonej soczewicy i pęczaku z papryką



Składniki

  • 4l wody
  • 1/2 cebuli
  • 1 duża marchewki
  • 1 pietruszka,
  • 3 ziemniaki,
  • 1/4 średniego selera,
  • 1 gałązkę selera zielonego
  • szklanka pęczaku,
  • 2 czerwone papryki
  • 1/2 szklanki zielonej soczewicy,
  • 2 liście laurowe,
  • 4 ziarenka ziela angielskiego,
  • 1 łyżeczka majeranku,
  • 1 łyżeczka lubczyku,
  • 1 łyżeczka mielonej słodkiej papryki,
  • szczypta oregano,
  • sól.
  • łyżka koncentratu pomidorowego
  • pól natki pietruszki 


  • Zupa bez mięsa, kostek rosołowych, bo miała być zdrowa. Nie chciałam soli nawet dodawać, ale byłaby niezjadliwa jak dla mojej rodziny. Więc do garnka z wodą dodaję warzywa i gotuję al-dente. W międzyczasie zalewam wrzątkiem soczewicę i pęczak i zostawiam na ok 15 minut. Do zupy dodaję pęczak i soczewicę i gotuję. Dodaję przyprawy według własnego uznania i smaku, a następnie koncentrat pomidorowy. Można dodać pomidory w puszce, albo z dzialki w sezonie. Zupa jest smaczna i syta. 

    Przyciski Listonic

    Social Networks

    Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...